Dependance verpleeghuis te Zundert

Ten aanzien van het huisvesten van verpleeghuiszorg behoevende mensen ontstonden eind vorige eeuw de denkbeelden dat groepswoningen voor 6 to 8 bewoners ideaal zouden zijn, met aparte kamers voor alle bewoners. Omdat privé-badkamers financieel onhaalbaar werden geacht én omdat van deze bewoners bijna niemand meer zelfstandig van een badkamer gebruik kan maken werd de norm vastgesteld op één badkamer per twee bewonerskamers. De bewonerskamers werden gezien als ruime slaapkamers, en daarnaast werden grote woonkamers voorgeschreven waar het groepje bewoners samen met de begeleiding/verzorging het grootste gedeelte van de dagen door kan brengen.

In Zundert diende een gebouwvleugel voor 60 dementerende bewoners te worden ontworpen, wat tegen een groter complex met zorgwoningen aan moest worden gebouwd.  De vooruitstrevende opdrachtgever gaf de adviseurs de opdracht om op basis van de bovenstaande nieuwe denkbeelden een project met 8 groepswoningen te ontwerpen.

Omdat het voor de dementerende ouderen niet toegestaan is om zonder begeleiding het gebouwdeel te verlaten vond ik het belangrijk dat het bouwdeel een eigen “hart” zou krijgen. Waar de bewoners zonder begeleiding of met hun bezoek naar toe kunnen gaan. Daarom is een pleinvormige hoge ruimte ontworpen met veel daglichttoetreding, waaromheen de groepswoningen liggen. Alle woonkamers van de groepswoningen hebben zowel een gevel (+terras of balkon) aan de buitenzijde van het gebouw als een groot raam naar dat binnenplein. De bewonerskamers zijn gesitueerd in korte naar buiten stekende gebouwvleugels.

Het College Bouw Ziekenhuisvoorzieningen had veel waardering voor de opzet van het gebouw en de vele aandacht die er was besteed aan de verschillende leefruimten voor de bewoners. Het project is daarom opgenomen in het door het College uitgegeven boek “Good Practice”. Ik heb het in 2000/2001 ontworpen in dienstverband bij Van Aken Architectuur uit Eindhoven.